Ter nagedachtenis aan de slachtoffers in de hongerwinter van 1944-1945.

WAT LIEFDE SAMENBRACHT
IN ’T JAAR VAN BANGE NOOD
HEEFT MENIG OUDER EN KIND
GERED VAN HONGERSNOOD
DIT MONUMENT VERTOLKT
DE DANK VAN HEEL DE BUURT
DANK, DIE IN 'T HART VAN GOD
IN EEUWIGHEDEN DUURT

Een gedicht met veel betekenis, steun en solidariteit aan en onder elkaar. Het staat vermeld op de gevelsteen van de Oosterkerk aan de Oostenburgergracht.

In 1944 was het Hongerwinter in Amsterdam. De Duitse bezetter was in Zuid Nederland door de geallieerde bevrijders behoorlijk in het nauw gedreven. Gevolg was dat er geen eten meer te krijgen was in West Nederland. Het spaarzame eten dat er was ging regelrecht naar de Duitse soldaten. Ook in Amsterdam.

Deze periode wordt de Hongerwinter genoemd. Mensen probeerden wat eten te kopen bij boeren in de omgeving van Amsterdam, soms tegen betaling van heel veel geld. En vaak werd dat eten dan weer ingepikt door de Duitse soldaten. Veel mensen werden ziek van de honger en kwamen te overlijden. Ook op de Oostelijke eilanden was honger. Maar Jan de Graaf, dominee van de Oosterkerk, had een neef in Groningen. Samen wisten zij twee boten, met vervalste doorlaatbewijzen, te vullen met eten en die “stiekum” naar Amsterdam te varen. Zo konden 1200 schoolkinderen en 800 bejaarden uit de buurt elke dag een beetje eten krijgen. Van het ontvangen bakmeel werden door de zusters van de kerken pannekoeken gebakken. Na de bevrijding in mei 1945 gingen 750 kinderen naar het Noorden van het land om verder aan te sterken.

Tijdens de Hongerwinter stierven er in West Nederland meer dan 16.000 mensen door honger en kou.

Bovenstaande tekst is met toestemming van Frans Heddema samengesteld uit fragmenten van het boek "Vertel de Verhalen", uitgegeven door het Stadsdeel Centrum.

Dit monument is inmiddels geadopteerd door basisschool "De Parel".

Amsterdams 4 en 5 mei comité
Telefoon: 020 - 528 71 29
Mailadres: secretariaat@amsterdams4en5meicomite.com